Afgelopen week begon ik met het boek Je Bent al Genoeg van Thijs Launspach. Inmiddels een aantal pagina’s en hoofdstukken verder kan ik zeggen dat dit boek top is en zeker aan te raden om ook te lezen. Hij beschrijft hoe je je staande houd in een wereld van prestatiedruk, geluksterreur en idioot hoge verwachtingen. Een andere kijk op de ideale maakbare individuele wereld die er momenteel heerst.

Veel van onze verwachtingen in ons hoofd blijven doorgaans onuitgesproken. Dat is jammer, want wanneer je ze uitspreekt, blijkt vaak hoe belachelijk zulke ideeën en verwachtingen zijn. Het ideaalbeeld wat we voorgeschoteld krijgen (denk aan social media, maar ook tv), en daarmee onze verwachtingen beïnvloeden, is helemaal niet de norm. Want waar streven we (onbewust) naar en wat verwachten we nu eigenlijk van onszelf?

Succes, tuurlijk een baan met status, waar je goed verdient, erkenning krijgt van je baas, werk doet wat je leuk vindt met fantastische collega’s en elke dag opnieuw geprikkeld en geïnspireerd wordt. En je wilt natuurlijk ook op tijd thuis zijn, want je hebt nog andere dingen in het leven dan werk. Je relatie is top, jullie voelen elkaar perfect aan, op emotioneel, fysiek, sociaal en cognitief vlak. En ook nog qua humor. Jullie passen perfect bij elkaar. Daarnaast ben je geniaal, nieuwsgierig, geduldig en hebt aandacht voor anderen. Je bent ambitieus en je leeft volledig naar je eigen idealen. Je bent sociaal, pakt elk feestje mee (zonder een kater de dag erna) en daarnaast loop je een marathon, ben je afgetraind en eet je gezond en ook nog eens duurzaam verantwoord.

Enzovoort, enzovoort….

Yeah right… Als je bovenstaand stukje (uit het boek) leest zul je vast denken: dat kan nooit. En toch wordt er onbewust veel naar (deze superheld) gestreefd. Dat is naar mijn idee een van de belangrijkste oorzaken waardoor er inmiddels zo veel mentale issues zijn. Maar waarom schrijf ik dit als vitaliteitscoach op? Als coach help je daar toch aan mee? Soms zie je bij coaches leuzen als: ‘wordt de beste versie van je zelf’ of ‘je hebt je geluk in eigen hand’. Tuurlijk kijk ik als coach naar verschillende thema’s rondom vitaliteit en gezondheid. Want goed voor jezelf zorgen is en blijft belangrijk. En deels heb je daar ook echt zelf regie op.

Maar het vertrekpunt en de intentie is naar mijn mening van wezenlijk belang. Streef je naar alle (onhaalbare) normen en wil je je op die manier gelukkig voelen of leef je in het moment, accepteer je dat het leven soms *piep* is, maar probeer je wel met kleine stapjes goed voor jezelf te zorgen? Dat laatste heeft mijn voorkeur en probeer ik veelal toe te passen in mijn coachtrajecten. Niet streven naar nog meer normen, maar wel stapje voor stapje beter voor jezelf zorgen. Met constant de gedachte: soms lukt het niet en is het gewoon niet prettig. Dat hoort erbij.

Wil je een keer vrijblijvend kennis maken? Neem gerust contact op!